Το δολοφονικό κορμί της Έφης Κυριάκου

Δεν ξέρω αν τα καλά κορίτσια πάνε στον παράδεισο και τα κακά παντού, πάντως οι κορμάρες πηγαίνουν στην Μύκονο. Ειδικά όταν είναι, όπως η Έφη, διεθνούς εμβέλειας. Ιδού τα αποδεικτικά στοιχεία.

Ποτέ δεν ξεχνάς την πρώτη φορά που βλέπεις την Έφη να έρχεται προς το μέρος σου. Ειδικά αν φοράει μίνι ή καυτό σορτσάκι, όπως μου έτυχε την πρώτη φορά που συναντηθήκαμε στα γραφεία του αντρικού περιοδικού στο οποίο δούλευα.

Επίσης ποτέ δεν ξεχνάς την πρώτη φορά που την βλέπεις να φεύγει από κοντά σου. Εκεί που μένεις άφωνος από τον υπέροχο συνδυασμό των βραζιλιάνικων γονιδίων (νομίζω του παππού της) και των ωφελειών που έχει στο κορμί η ενασχόληση με τον αθλητισμό (υπήρξε παίκτρια του βόλεϊ, μεταξύ άλλων στον Πανελλήνιο και τον Ολυμπιακό Λιοσίων). Efi

‘Στο παρκέ έχω καταστρέψει τα γόνατά μου, έχω ανοίξει πολλές φορές το σαγόνι μου κι έχω βγάλει όλα μου τα δάχτυλα. Δεν καταλαβαίνω τίποτα από πόνο’.

Και σκέψου ότι, σε προσωπικό επίπεδο, δεν μου αρέσουν γυναίκες όπως η Έφη. Οι πολύ γυμνασμένες εννοώ. Επίσης ότι, λόγω χρόνιας ενασχόλησης με το ‘αντικείμενο’, ειδικά τότε, δύσκολα εντυπωσιαζόμουν.

Θέλω να πω ότι την Έφη και τους γλουτούς της δεν τους συνέκρινα με εκείνους της ωραίας της διπλανής πολυκατοικίας, αλλά με τους αντίστοιχους της Όλγα Φαρμάκη. Αυτές ήταν, εκείνη την εποχή, οι προσλαμβάνουσες μου.

Όμως η Έφη είχε και έχει το κάτι παραπάνω. Εκείνο το απροσδιόριστο στοιχείο που σε κάνει να κατατάσσεις μια γυναίκα στο ελίτ είδος που είναι φτιαγμένες για να κλείνουν σπίτια. Άσχετα αν τελικά κάποια επιλέγει ή όχι να αξιοποιήσει αυτό το ‘θείο’ ταλέντο.

Βέβαια την εποχή που την γνώρισα είχα να κάνω με την Έφη 2.0. Όχι δηλαδή με το κοριτσάκι που διεκδίκησε χωρίς επιτυχία τον τίτλο της Miss Young στα καλλιστεία του Ant1 το 2007, αλλά με την βαβαβούμ γυναίκα, Μ. Π. (μετά πλαστικών) που κέρδισε για πλάκα τον τίτλο της Playmate 2009.

‘Την πρώτη πλαστική την έκανα στη μύτη ύστερα από ένα ατύχημα που είχα στο βόλεϊ. Την πλαστική στο στήθος την έκανα, όμως, επειδή το ήθελα εγώ και σίγουρα όχι για τη δουλειά μου’.

Την ίδια που τα επόμενα χρόνια συνέχισε να μας απασχολεί με διαδοχικές φωτογραφήσεις, λιγότερο ή περισσότερο επώνυμες σχέσεις, την παρουσία της στο ΟΛΑ και τις διάφορες ‘ατυχίες’ που της συνέβησαν (ληστεία, ληστεία μετά ξυλοδαρμού).

Όλα αυτά ενώ παράλληλα, με του που έμπαινε ο Μάιος, έδινε το κάτι παραπάνω στις παραλίες της Βουλιαγμένης και της Ψαρρού στην οποία ήταν μόνιμη θαμώνας. Εκείνη και η συλλογή από μικροσκοπικά μπικίνι της.

‘Έχουν γράψει διάφορα. Δεν τολμώ να μπω στη θάλασσα και αμέσως κάποιος φωτογραφικός φακός ζουμάρει πάνω μου. Σέξι δεν αισθάνομαι με τίποτα! Αυτή την πλευρά του εαυτού μου την κρατώ μόνο για τον σύντροφό μου’.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι μιλάμε για μια γυναίκα, φοιτήτρια δημοσιογραφίας (αθλητικής και ‘κανονικής’) με θητεία σε γραφείο τύπου ΠΑΕ και καθηγήτρια latin χορών, το κορμί της οποίας δεν χρειάστηκε ποτέ να περάσει από Photoshop.

Επίσης μια γυναίκα που, χωρίς να προσπαθεί πολύ, σε κάνει να κρέμεσαι από τα χείλια της. Πως να το πω, είναι ‘εθιστική’. Και πάντοτε έχει κάτι ενδιαφέρον να σου πει.

Χωρίς να μπαίνω σε λεπτομέρειες, οφείλω να σου/σας επισημάνω ότι η Έφη είναι πολύ πιο ‘σύνθετη’ περίπτωση από ότι περιμένει κάποιος που απλώς την χαζεύει -λογικά με το στόμα ανοιχτό- στις φωτογραφίες. Μια πανέξυπνη γυναίκα που έχει απόλυτη συναίσθηση της γκέλας που έχει στο αντρικό φύλο.

‘Μου αρέσει και το στήθος μου και τα χείλη μου και τα οπίσθιά μου. Θεωρώ ότι έχω ένα ωραίο και προκλητικό σώμα’.

Και αυτό, το μυαλό της, είναι που συνειδητοποιείς, όσο την γνωρίζεις, ότι είναι το πιο σέξι σημείο της ανατομίας της. Αλήθεια σας λέω, φιλάω και σταυρό αμά λάχει.