Το υπερτιμημένο στήθος της Jennifer Love Hewitt

Οι Αμερικάνοι έχουν κόλλημα μαζί της σε βαθμό ψύχωσης. Κάτι που εξηγεί γιατί βρέθηκε στο No6 της φετινής Hot 100 λίστας του Maxim. Δυο θέσεις, αν είναι δυνατόν, πάνω από την Kate Upton. Και σε απόσταση αναπνοής από τις Mila Kunis (No4) και Jennifer Lawrence (No5) αντίστοιχα. Πειράζει που κάθε φορά που την ακούω να μιλάει για το στήθος της θέλω να βάλω τα κλάματα από τα νεύρα μου;

‘Είδα ένα εφιάλτη ότι είχαν έρθει άνθρωποι και προσπαθούσαν να μου ξεφουσκώσουν το στήθος καθώς δούλευα. Είχαν φέρει μαζί τους κανονικά σωλήνες. Εγώ συνέχιζα να δουλεύω, αλλά το στήθος μου γινόταν όλο και μικρότερο. Τους έλεγα ‘Σας παρακαλώ, μην τα πάρετε μαζί σας”.

Σύμφωνα με τον ονειροκρίτη, το παραπάνω όνειρο φανερώνει σοβαρή έλλειψη αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης. Αλλά δεν την αδικώ.

Γιατί και εγώ έτσι μάλλον θα ένοιωθα αν ήξερα ότι το μόνο που με χωρίζει από μια μόνιμη θέση στο ταμείο ανεργίας ήταν δυο σφαίρες. Ή για την ακρίβεια η -μάταια- μάχη των δυο σφαιρών με την βαρύτητα.

Θα μου πεις, ‘ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία είναι που κάνει καριέρα με το σώμα της. Τι ζόρι έχεις φάει συγκεκριμένα μαζί της;’

Και όντως, την εποχή του I know what you did last summer, μια χαρά μας άρεσε να την βλέπουμε να βαριανασαίνει μέσα σε ασφυκτικά κολλητά μπλουζάκια.

Το πρόβλημα ξεκινάει από το ότι η Jennifer είναι ασφυκτικά ατάλαντη σε ότι έχει επιχειρήσει να κάνει (τραγούδι, χορός, γράψιμο σεναρίου).

Και ειδικά στην υποκριτική, με το Rotten Tomatoes να την έχει ανακηρύξει πανηγυρικά  την χειρότερη ηθοποιό όλων των εποχών από το 1985 και μετά. Αλλά το κοινό επιμένει να την συμπαθεί.

Ενώ επιεικώς απαράδεκτο είναι και το The Client List, η σειρά στην οποία πρωταγωνιστεί ως πρώην Τεξανή βασίλισσα της ομορφιάς που αναγκάζεται να πιάσει δουλειά σε μασατζίδικο και να αρχίσει να δίνει πολλά happy endings (πριν γίνει full time πόρνη) προκειμένου να θρέψει τα παιδιά της.

To concept είναι εμφανώς ηλίθιο. Ούτε καν μελοδραματικά ηλίθιo. Απλά ανεγκέφαλο.

Αλλά ακόμη πιο ξενέρωτη είναι η εκτέλεσή του, με τους πελάτες που πάνε για μασάζ να είναι τριχωτοί Νεάντερταλ, ενώ εκείνους που ψήνονται για τα εξτραδάκια να είναι άτριχα τεκνά που το μόνο που θέλουν είναι κάποια να τους ακούσει (ενώ τους τρίβει).

Το παράδοξο είναι ότι η σειρά αρέσει. Αρέσει πολύ. Και η Jennifer καταφέρνει κουτσά στραβά να κάνει τα εξωφυλλάκια της (συνήθως για το πόσα κιλά πήρε ή πόσα κιλά έχασε).

Καταφέρνοντας να γίνει θέμα για το τι γραφικό outfit φόρεσε (χαβανέζας, νοσοκόμας, εξωγήινης). Ή για τα promo κάθε νέας σεζόν που είναι κανονικά sof porn αλά 90s με κάμερες να την καταβρέχουν.

Όλα τα παραπάνω αμπαλαριζμένα βολικά σε μια λογική νεο-φεμινισμού. Ότι δηλαδή πρόκειται για μια ηρωίδα που παίρνει την ζωή στα χέρια της και την στίβει.

Η γκέλα της στο αντρικό κοινό είναι δε τόσο διαχρονική και τόσο ακατανόητη, που η 34χρονη συχνά πυκνά καπαρώνει θέση στις περιζήτητες καρέκλες των καλεσμένων του Conan, του Letterman ή του Leno.

Φορώντας πάντα ένα αβυσσαλέο ντεκολτέ και μιλώντας, με το βλέμμα χαμηλωμένο γιατί είναι ‘καλό’ κορίτσι, για το στήθος της.

Ίσως το πρόβλημα να είναι ότι, στο τέλος της ημέρας, η Love Hewitt δεν αξίζει το στήθος της. Γιατί ακριβώς δεν ξέρει πως να το χρησιμοποιήσει.

Πρόκειται για ένα πλάσμα τόσο αδιάφορο σεξουαλικά (σε αντίθεση π.χ. με την Kaley Cuoco που μια χαρά θα έπειθε στον ίδιο ρόλο ) που σε κάνει να την βλέπεις αποκλειστικά και μόνο ως μυξοπαρθένα.

Και ακόμη πιο εκνευριστικό είναι το γεγονός ότι ξέρεις -στην καρδιά σου- ότι ποτέ δεν πρόκειται να δείξει τίποτα παραπάνω. Αφού είπαμε, είναι καλό κορίτσι.

Και τα καλά κορίτσια δεν ερεθίζουν τους άντρες. Άπλα τους τρίβουν και τους ακούνε με μάτια διάπλατα ανοιχτά. Σωστά;

Για το τέλος, μένει η γεμάτη αυτογνωσία (σ.σ. προφανώς κατά λάθος) δήλωσή της. Ότι ‘Οι γυναίκες με σταματάνε συνέχεια στο δρόμο και με ρωτάνε ποιος είναι ο γιατρός που μου το έφτιαξε (σ.σ. το στήθος της). Δεν καταλαβαίνω τι ψύχωση έχουν πάθει όλοι με αυτό. Ειδικά από την στιγμή που κάθε γυναίκα στον πλανήτη έχει ένα ζευγάρι’

Ούτε εμείς Τζένι. Ούτε εμείς το καταλαβαίνουμε αυτό.